2013

Sant Bernat - Olesa de Montserrat

Pavelló Poliesportiu a Sant Bernat
2009

Coma Cros - Salt

Centre d'Arts Escènciques a la Factoria Cultural Coma Cros de Salt
2009

Son Servera

Concurs d’idees a nivell d’avantprojecte per a la construcció d’un edifici d’habitatges de protecció pública
2009

IES LLoret de Mar

Nova construcció Institut Escola
2007

Vilamarin - Ourense

Cases unifamiliars de promoció pública
2006

Amzei - Bucuresti

Remodelació plaça
2004

Sibiu - Bucuresti

Remodelació Plaça Major
LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos LFS - La Factoria Sinòptica, SL | DNB - Concursos

Vilamarin - Ourense

Vilamarín aséntase no devalo en cuíñas case calvais sobre os fértis chaos de Amoeiro. É unha das áreas máis ríspidas da provincia de Ourense, que xa é abondosamente calorosa no verán. Na invernía, por extremo, vai friaxe e hai xiadas. A vexetación, aínda que autóctona, non é vizosa e domina máis o soutobaixo.
Territorialmente pertence á bisbarra natural de Ourense e é paso ás comarcas penichairas do norte (O Deza) e montañosas do centro (Chantada-Sarria) das provincias de Pontevedra, camiño de Compostela e Lugo, respetivamente. Xa que logo, esténdese do norte ao sul, o que ven marcado polos ventos dominantes e aplícase ás
edificacións da principal parroquia, a de Santiago, que conforma o antigo carozo urbano.
A espadana barroca da parroquial de Santiago Apóstolo, orientada do leste ao oeste, conxuga un núcleo tradicional, radiante máis a xeito de raspa de sardiña, xebrando as habitacións humanas das dos alpendres dos animais.
Dende o adro un cruceiro tradicional e uns cabazos, fronte a eirexa, baixa o terreo en barranca ao val, con mirador ao lugar de Pedrouzón e máis aló albíscanse algunhas pequechas aldeas perdidas entre fragas, pradeiros e campos de labor.
A finca da obra é un espazo longo a camiño entre o eixo da eirexa e o novo conxunto institucional ao redor da Casa do Concello, no lugar chamado Agro do Cura. O proposta, por tanto, tenta vencellar un punto de intensidade con outro, xerando un espazo de comunicación real e público. entrambos.
No conxunto a crear na finca téndese á harmornia como nunha escada que represéntase na figura do equalizador, cos pulsos de son segundo o fluxo contínuo da unión de espazos públicos (camiño interior e equipamentos aos estremos) e privados (as vivendas), da unión entre o antigo e o porvir. Arrodada polos eixos de tráfico da parroquia, é decir a estrada a León e a variante do Concello, a ollada das construcións ideadas mira ao sul, cara o val, onde a dous quilómetros transcorre a
estrada N-525 que comunica con Ourense capital.
O anovamento da parroquia e centro urbano de Vilamarín, e dentre deste a obra que vai emprenderse na finca entende que ésta vai a
dimensionar o repoboamento e mesmo a reubicación de poboadores que pescuden un mellor espazo doméstico ou un lugar alonxado das grandes cidades onde vivir.